w Internecie      stulejka.com

Jeśli czytasz ten artykuł to najprawdopodobniej jesteś młodym chłopcem lub mężczyzną, któremu przytrafił się problem ze stulejką częściową lub całkowitą, lub też nieprawidłowość rozwojowa wędzidełka.

Jestem psychologiem i chciałbym w tym artykule opisać jakie problemy psychologiczne mogą dotyczyć chłopców i mężczyzn dotkniętych tą przypadłością rozwojową.

Na samym początku chcę Cię zapewnić że Twoja przypadłość, która najprawdopodobniej spędza Ci sen z powiek i nie daje cieszyć się pełnią życia jest w 100% wyleczalna i to w taki sposób że prawie nie zostaje po niej żaden ślad. Jedyne drobne ślady to maleńkie blizny, które należy smarować maścią powodującą ich zanikanie np. CEPAN. Powiedzieć tutaj jeszcze trzeba że dla medycyny stulejka nie jest żadnym istotnym schorzeniem, jest tylko i wyłącznie kawałeczkiem zbyt długiego napletka, podobnie jest z wędzidełkiem który bywa czasem przyrośnięty trochę w nienajlepszym anatomiczne miejscu.

Ale wracajmy do problemów psychologicznych dotkniętych tym problemem chłopców. I tutaj mamy do czynienia z o wiele większymi problemami psychologicznymi niż medycznymi.

Idealnym układem rodzinnym w jakim może znaleźć się chłopiec ze stulejką, jest dom pełen zrozumienia i ciepła w którym rozmawia się normalnie i bez skrępowania na każdy temat, nie pomijając takich tematów jak dojrzewanie i problemy z nim związane oraz seksualność człowieka. W takim idealnym domu rodzice powinni sami, lub też lekarz powinien rozpoznać stulejkę i uspokoić chłopca że nie jest to żaden istotny problem, że chłopiec jest zdrowy i normalny a tę drobną przypadłość wyleczy się drobnym zabiegiem. Jest też możliwy taki scenariusz że chłopiec sam się dowiaduje o stulejce jaką ma i nie zastanawiając się ani przez chwilę i prosi rodziców o radę i pomoc w tym zakresie, robi tak ponieważ wie że może z każdym problemem się zwrócić i zawsze będzie potraktowany poważnie.

Niestety mało jest domów idealnych i rodziców idealnych. Najczęściej jest niestety tak że rodzice tak naprawdę nie rozmawiają z synami, że kontakt syna z ojcem jest nieszczery, ze chłopak zawsze odpowiada że wszystko u niego jest ok. W takim domu wzrastający chłopiec oprócz problemów z jakimi musi się uporać w związku ze samym dojrzewaniem seksualnym, zmianami w ciele i w psychice, polucjami, erekcjami, potliwością, mutacją głosu, dochodzi jeszcze jeden, otóż w pewnym momencie chłopiec dowiaduje się z jego członkiem coś jest nie tak jak powinno być, ze koledzy i mężczyźni mają to inaczej. Przy wszystkich problemach jakie przeżywa chłopiec jest jeszcze ten jeden i jest to najczęściej dla chłopca problem duży, szczególnie jeśli jest on chłopcem wrażliwym. Może się zacząć u takiego chłopca myślenie ze jest nienormalny , że jest z nim coś nie tak , zaczyna się czuć gorszy, zaczyna sobie błędnie uświadamiać że nigdy nie będzie normalnym mężczyzną. Jest to oczywiście skrajny przypadek ale może tak to u niektórych chłopców przebiegać. Na szczęście i takie najgorsze myślenie można i trzeba odwrócić.

Kolejny problem to odkładanie zabiegu w czasie. Gdy chłopiec dowie się że można stulejkę operacyjnie usunąć, to najczęściej odkłada to w czasie, ciągle obiecując sobie że niedługo to zrobi, ale nie robi. Dzieje się tak z kilku powodów, po pierwsze nie ma wsparcia w dorosłych (przecież oni nic o tym problemie nie wiedzą). Nie ma też wsparcia w swojej grupie rówieśniczej, bo koledzy przecież nie przyznają się publicznie że mają stulejkę i że również czeka ich zabieg lub są już po takim zabiegu. Jest jeszcze problem o którym się nie mówi, chłopcy wstydzą się swoich reakcji seksualnych, obawiają się ze będą mieli erekcję przy lekarzu lub jeszcze gorzej podczas zabiegu. Rozwiązaniem tego problemu jest rozładowanie napięcia poprzez masturbację (oczywiście nie namawiam do niej , ale i tak wiadomo że uprawiają ją wszyscy zdrowi chłopcy, i ci ze stulejka i ci bez niej).

W efekcie wyżej opisanych lęków i czasowej niemożności poradzenia sobie z nimi pojawia się wyalienowanie takiego chłopca - zaczyna się myślenie że jest gorszy , że jest mu ciężko się uporać ze swoim problemem, że zabieg jest nieunikniony ale on nic nie robi w tym kierunku aby mieć to już za sobą. Co zrobić jeśli Ty jesteś w takie sytuacji i zaczynasz o sobie źle myśleć a ma to jakiś związek ze stulejką.

Po pierwsze uświadom sobie że to nie jest Twoja Wina - że w żaden sposób nie odpowiadasz za to że masz stulejkę. Tak jak częściowo jesteś odpowiedzialny za grypę - bo się nie ubrałeś odpowiednio , za zepsuty ząb - być może zbyt rzadko myłeś zęby , tak za stulejkę NIE JESTEŚ ODPOWIEDZIALNY WCALE. Jest to przypadłość która pojawia się u jednego chłopca na kilkadziesiąt i już . Tak Ci się trafiło i po prostu poradzisz sobie z tym i będzie po problemie. W dorosłym życiu będzie Cię czekać jeszcze prawdopodobnie wiele problemów podobnej rangi ale Ty będziesz już bardziej przygotowany aby sobie z tym poradzić bo będziesz już miał pozytywne doświadczenia.

Mówi się im szybciej usunie się stulejkę tym lepiej - jest to prawda - ponieważ chłopiec nie wzrasta w poczuciu że coś jest z nim nie tak jak powinno być, ale nie jest to prawda absolutna - jeśli jesteś zbyt młody aby samodzielnie zgłosić się do lekarza a nie chcesz powiedzieć o tym rodzicom ( do czego Cię namawiam gorąco ) możesz poczekać z zabiegiem, pamiętaj tylko o jednym, zabieg spowoduje ze nie będziesz miał żadnych problemów ze stulejką, i ze masz całkowite prawo zawsze myśleć o sobie jako o pełnosprawnym mężczyźnie.

Sprawa powiedzenia rodzicom jest myślę ze bardzo ważna i gorąco Cię do tego namawiam. Powiedzenie rodzicom o Twoim problemie może i na pewno wiele ułatwi, rodzice na pewno będą chcieli Ci pomóc, oni zawsze chcą Ci pomóc, ale muszą najpierw wiedzieć że ich pomoc jest potrzebna. No i najczęściej wstydzą się chłopca zapytać o intymne sprawy - dlatego nie pytają.

Pamiętaj że masz swoje prawo do intymności i nie musisz pokazywać członka rodzicom ani też lekarzowi rodzinnemu, masz do tego całkowite prawo i jeśli rodzice lub lekarz rodzinny będą chcieli zobaczyć Ciebie bez ubrania możesz i masz prawo się nie zgodzić, powiedz po prostu - Nie widzie powodów abyś Ty się mi przyglądał. Jedyną osobą która musi Cię zobaczyć jest oczywiście lekarz urolog i osoby które będą mu pomagały przy zabiegu . Jeszcze jedna istotna sprawa dotycząca samej techniki zabiegu, otóż istnieje metoda takiego zoperowania stulejki która pozwala zachować napletek i ukształtować go w taki sposób aby zachowywał się normalnie ,czyli w stanie wzwodu zsuwał się z żołędzi i odkrywał ja całkowicie , natomiast gdy członek jest wiotki to napletek zakrywa całą żołądź. Metodę takiej operacji stulejki można zastosować w ogromnej większości przypadków, tylko że czasem lekarze proponują obrzezanie , czyli całkowite usunięcie napletka ponieważ jest to dla lekarza prostszy zabieg niż metoda plastyki napletka pozwalająca na jego pozostawienie. Piszę tutaj o tym ponieważ uważam że lepiej jest mieć napletek niż go nie mieć - jest to moje zdanie - Ty możesz zgodzić się na całkowite obrzezanie, ale chciałem abyś wiedział że masz inne wyjście napletek może pozostać a członek może wyglądać tak jakby nigdy nie było stulejki. Jeśli Twój Urolog powie Ci że nie może w Twoim przypadku zostawić napletka - proponuję sprawdzić co o tym powie inny Urolog .

Czas na podsumowanie - Otóż przede wszystkim nie jesteś gorszy dlatego ze masz stulejkę, nie jesteś odpowiedzialny za to ze masz stulejkę, nie jest to żadna kara ani nic strasznego tylko kawałeczek zbyt długiego napletka podobnie jest z wędzidełkiem.

Najważniejsze jest to abyś zawsze myślał o sobie jako o normalnym chłopaku który stanie się pełnosprawnym mężczyzną . W przeprowadzeniu zabiegu na pewno pomogą rodzice tylko muszą wiedzieć że potrzebujesz pomocy. Jeśli bardzo nie chcesz ich o tym informować to nie musisz, i po ukończeniu 18 tego roku możesz samodzielnie zgłosić się do przychodni urologicznej i porosić o przeprowadzenie zabiegu.

Pamiętaj stulejka i zbyt krótkie wędzidełko to drobiazgi i najgorsze co możesz zrobić to przejmować się tym zbytnio i wmawiać sobie że jesteś gorszy lub inny.

Pamiętaj też że nie koniecznie musisz śpieszyć się z zabiegiem , zrobisz to wtedy kiedy naprawdę będziesz tego chciał, kiedy fakt że masz stulejkę już tak Ci będzie przeszkadzał że pokonasz swoje obawy i poddasz się temu drobnemu zabiegowi.

Życzę powodzenia i oczekuje na informacje czy ten artykuł Ci pomógł, oraz na wszystkie pytania. Mój email [email protected]