w Internecie      stulejka.com

Stulejką nazywa się zwężenie napletka uniemożliwiające jego zsuwanie poza żołądz. Jednak za stulejkę powinno się również uważać zwężenie takiego napletka, który daje się ściągnąć, chociaż z dużymi trudnościami, lecz przy tym pęka, czasami krwawi, powodując ból i niepokój dziecka, stwarzając duże problemy przy myciu żołędzi. Ta druga postać stulejki jest nawet częstsza a niewłaściwe jej leczenie (forsowne ściąganie powodujące pękanie i w następstwie tworzenie się mało rozciągalnych blizn w miejscach pęknięć) może prowadzić do nasilania się zwężenia. Powodowanie bólu przy badaniu lub przy forsownym wykonywaniu ściągania zwężonego napletka (przez niektórych lekarzy traktowane jako lecznicze) ma bardzo poważne następstwa psychologiczne, gdyż powoduje niepotrzebne cierpienie dziecka oraz ogromny stres u rodziców, którzy często są przy tym obecni. Dziecko na wiele lat zachowuje w pamięci bolesne zabiegi a bezpośrednio po nich - co jest bardzo częste - wstrzymuje oddawanie moczu, ze względu na obawę przed bólem. Wstrzymywanie oddawania moczu i doprowadzenie do przepełnienia pęcherza moczowego już samo w sobie może powodować ból. Powstaje więc 'błędne koło', bardzo bolesne dla dziecka i niezwykle denerwujące dla rodziców. Takie objawy mogą trwać kilka dni, do czasu gdy pęknięcia napletka się wygoją, a oddawanie moczu stanie się niebolesne lub dziecko o tym zapomina.

Badanie dziecka ze stulejką nie powinno być dla niego bolesne. Wskazane jest, aby chirurg dziecięcy (urolog dziecięcy), który powinien zajmować się leczeniem, uprzedził rodziców o celu badania. Rodzice mają prawo zapytać o sposób wykonania badania i upewnić się czy nie będą wykonywane jakieś zabiegi, o których rodzice nie zostali poinformowani. Pozwoli to uniknąć nieporozumień, a przede wszystkim, niepotrzebnego bólu, który niczemu nie służy, jak również pozwoli uniknąć pęknięć napletka, które w dalszej perspektywie doprowadzą do zmniejszania się ujścia napletka.

Badanie lekarskie powinno dać odpowiedz czy jest zwężenie napletka (stulejka). Stulejka wymaga leczenia operacyjnego w znieczuleniu ogólnym. Ze względu na strach małego dziecka i konieczność jego unieruchomienia zabiegi w znieczuleniu miejscowym nie powinny być wykonywane. Dopiero u bardzo dobrze zmotywowanych i rozumiejących cel leczenia kilkunastoletnich chłopców (są oni w zdecydowanej mniejszości) jest możliwe wykonywanie operacji w znieczuleniu miejscowym.

Operacji w trybie pilnym wymagają dzieci z bardzo dużym zwężeniem, które utrudnia oddawanie moczu. Jeśli zwężenie pozwala na swobodne oddawanie moczu (przy siusianiu nie gromadzi się pod napletkiem mocz powodujący powstanie 'balonika') i jeśli nie występują nawracające zakażenia pod napletkiem (zaczerwienienie, obrzęk, ból, wyciek ropnej wydzieliny) można dziecko poddawać kolejnym kontrolom i w sposób planowy decydować o terminie zabiegu. U chłopców, u których w moczu występują bakterie zawsze trzeba sprawdzić czy nie ma stulejki lub przyklejenia napletka. Bakterie te najczęściej pochodzą spod napletka. Wyleczenie stulejki lub przyklejenia napletka pozwala uniknąć leczenia antybiotykami stosowanymi czasami w celu wyjałowienia moczu. U części dzieci, u których bliznowacenie nie jest rozległe a napletek daje się zsunąć bez pękania (tylko mocno przylega do żołędzi, modeluje się na niej) można przyjąć postawę wyczekującą i ocenić czy nie dojdzie do zmniejszania się zwężenia z wiekiem. Czasami można podjąć próbę leczenia zwężonego napletka przez zastosowanie maści sterydowych.

Najczęściej jest możliwe wykonanie operacji plastycznej poszerzającej napletek. Obrzezanie (całkowite usunięcie napletka) nie musi być tak często stosowane. Czasami trzeba je wykonać w sytuacji bardzo dużego bliznowacenia napletka lub na życzenie rodziców. Rodzice mają prawo uzyskać dokładne wyjaśnienie jaki typ operacji jest planowany.

Po operacji konieczne są kontrole w celu sprawdzenia gojenia się napletka i jego odkażenia. Gdy zwężeniu napletka towarzyszy przyklejenie napletka do żołędzi w czasie zabiegu wykonuje się odklejenie napletka i usunięcie gromadzących się pod napletkiem białawych mas zwanych mastką. Pociąga to za sobą konieczność regularnego natłuszczania żołędzi co zapobiega powtórnemu przyklejeniu się napletka.

Z mojego doświadczenia wynika, że zwężenie napletka z bardzo wąskim ujściem może towarzyszyć niedorozwojowi prącia i leczenie stulejki powinno być elementem leczenia tego niedorozwoju. Z całą pewnością taka stulejka może być powodem dużego dyskomfortu w czasie wzwodów (mają je już nawet niemowlaki) gdyż zwężenie utrudnia wydłużanie się prącia. Pozostaje otwartym pytanie czy stulejka może być przyczyną niedorozwoju prącia u niektórych chłopców. Gdy skóra prącia jest mało rozciągalna (tak może być przy chorobach czy wadach skóry bądz powięzi prącia) znacznie zwężone ujście napletka zmniejsza przestrzeń, w której znajduje się prącie. Nie jest więc wykluczone, że może to zaburzać wzrost prącia. Dlatego ważne jest pokazanie dziecka ze stulejką, szczególnie gdy towarzyszy jej niedorozwój prącia, chirurgowi dziecięcemu (urologowi dziecięcemu) zajmującemu się leczeniem wad prącia.

Zapraszam do zapoznania się z nowymi informacjami na stronie: Stulejka u dzieci - dokumentacja fotograficzna leczenia